Open Kempenrit 21 mei
Dochter en moeder op pad als vrouwenteam in een auto waar we nog niet in gereden hadden . We houden beiden van spelletjes en zijn best wel fanatiek en wilden o zo graag scoren!!! Zou dat wel goed gaan?
Na de stijlvolle ontvangst in Oirschot in Hof van Solms genietend van een heerlijke kop koffie met lekkers reden we, enigszins onwennig maar vol goed moed, weg.
Na enkele rondjes rijden kwamen we er achter “Hoe oud Lot was”. Gelukkig de eerste vraag was beantwoord. Er zouden er nog vele volgen, 25 in totaal.
En dan de foto’s niet te vergeten. Dat bleek nog een veel grotere klus. Alle bladzijden uit het boek gescheurd en geprobeerd ze in te prenten: blauwe stip op een boom, gasuniepaaltje, donkerrode staldeur, paling rokerij. Ga er maar aan staan. En dan hadden we in het begin ook nog niet door dat alle foto’s aan de rechterkant te zien zouden moeten zijn.
En ondertussen de aanwijzingen volgen die de route beschrijven. “Na foto eerste weg rechts”. Ja dat is leuk maar wat als je nog geen foto tegengekomen bent. Hebben we iets over het hoofd gezien of moet die nog komen?
Hoeveel rechthoekige ramen heeft die boerderij op nr. 25 eigenlijk? Zitten er ook ramen aan de zijkant en telt dat rechthoekige raam boven de deur ook als raam. Achter die staldeuren zitten twee ramen of nee dat is natuurlijk een openslaande deur. Wat was ik soms blij dat ik met mijn dochter in de auto zat…..
Onderweg kwamen we regelmatig vertwijfelde mede deelnemers tegen. Moet je rechtsaf na het bord waar “Meneer van Eijck” op staat of na meneer van Eijck zelf? Maar waar is dan een ven waar je rechts moet aanhouden. We hebben wat extra kilometers afgelegd voordat we weer op de juiste route zaten.
Maar niet getreurd: want toen we de prijs van een glaasje Sauvignon Blanc hadden opgevraagd, nog een remproef hadden gedaan en een plantje herkenden, konden we gaan genieten van een welverdiende, smakelijke lunch , lekker in het zonnetje.
Vol goede moed begonnen we aan het tweede gedeelte van de rit.
Gelukkig wisten wij dat Stijn haar wiegje in Cromvoirt stond, dus dat was een makkie.
Toen kwam de echte uitdaging: “Reinier van Arkel”! Hierna rechts. Ja dat is mooi maar dat bord staat op een rotonde, dus is het dan hierbij of hierna?? We hebben alle mogelijkheden uitgeprobeerd. Uiteindelijk, na heel wat omzwervingen de juiste route gevonden en de kleuren van de containers genoteerd, maar toen was de poort waardoor we weer van het terrein af moesten op zondag gesloten. Steeds meer auto’s verzamelden zich en Peter loodste ons via een andere uitgang naar het volgende herkenningspunt: Doriene, jawel daar koop je “eetwaar met beleving”, die vraag hebben we allemaal goed denk ik.
De eerlijkheid gebiedt ons wel om te bekennen dat wij “Korengoud” hebben gegoogeld zodat we de naam van het restaurant ook cadeau kregen (lag het dichtste bij) en we de weg weer konden vinden. Gelukkig ben ik dan ook goed genoeg bekend in de omgeving zodat we niet de bij de eerste maar bij de derde verkeersdrempel rechtsaf zijn geslagen en zo de 36 paaltjes konden tellen om daarna moeiteloos de gemeente Eersel in te rijden.
Moe doch voldaan kwamen we als bijna laatste aan en mochten daar zowaar de eerste prijs in ontvangst nemen: “’t Nipperke” omdat we op het nipperke binnen waren , denk ik.
Joke Maas