RUHR-TOER OP 14,15 EN 16 SEPTEMBER 2018
In de maand juli werden de leden van de A K K uitgenodigd deel te nemen aan de Ruhr-toer met als bestemming de stad Essen.
De organisatie was in de vertrouwde handen van Henry, Joannes en Stephaan.
Meer dan tien jaar heeft Henry samen met zijn Yvonne in de stad Essen gewoond en gewerkt.
In juli 2004, reeds veertien jaar geleden, had Henry een Zollkulturfahrt eveneens naar Essen georganiseerd.
Er werd toen o a een bezoek gebracht aan de Villa Hügel, tot 1945 eigendom van de familie Krupp. Overnacht werd in Hotel Margarethenhöhe, dat omgeven is door een prachtige stadstuin.
Onze verwachtingen voor de Ruhr-toer 2018 waren dan ook hoog gespannen.
Op de eerste dag, vrijdag de veertiende september werden we in de tuin van Yvonne en Henry, onder het genot van een kopje koffie met versiering, gastvrij ontvangen.
Frederike en Pepijn maakten de foto’s en fungeerden als opruimteam.
Door Henry werd een toelichting gegeven op de krijgsregels voor de drie daagse toer.
De fraai uitziende routeboeken en de kleurige rallyschildjes werden uitgedeeld en daarna ging een ieder zijns weegs.
De tocht voerde over schitterende weggetjes in Oost-Brabant en Noord-Limburg.
Iedere keer was ik weer verbaasd, bij het zien van de prachtige landschappen, waar ik nog nooit geweest was.
Er werd geluncht in het romantische stadje Brüggen (net over de grens bij Reuver in het Schwalmtal) in restaurant “Alte Brüggener Mühle”
Na de lunch werd gelegenheid geboden het centrum van Brüggen te bezoeken, er moest tevens een vragenlijst worden ingevuld betreffende de bezienswaardigheden in dit stadje.
Het was spijtig, dat de organisatie er niet aan gedacht heeft de mannelijke deelnemers te wijzen op de mogelijkheid de vermoeide spieren te laten behandelen, zie bijgaande foto.
De route werd vervolgd, maar na enige tijd hoorde jullie verslaggever een vreemd geluid bij het rechter achterwiel van de Pagode.
Cissy en ik slaagden erin een garagebedrijf te vinden, alwaar een uiterste vriendelijke monteur vaststelde, dat er een probleem was met het lager.
Zij advies was, nadat hij het wiel weer stevig had vastgezet, te proberen veilig thuis te komen.
Dit was wel even een domper, maar we zijn er toch in geslaagd veilig Eersel te bereiken en om acht uur ’s-avonds arriveerden we helaas zonder oldtimer in Hotel Bredeney.
De warme ontvangst en het welkomstdrankje deden ons beiden heel goed.
Hotel Bredeney een prima 4-sterren hotel aan de rand van een bos, met voor de liefhebbers een mooi Hallenbad met sauna en voor de bolides ruime parkeergelegenheid.
Na van een heerlijk buffetdiner genoten te hebben en een afzakkertje aan de bar, zocht iedereen de kamer op.
De volgende dag, zaterdag 15 september, na een voortreffelijk ontbijt, ging het richting het industrieel erfgoed de Zeche Zollverein in Essen.
We kregen er na het kopje koffie een boeiende rondleiding over een gedeelte van het honderd hectare grote terrein.
We maakten kennis met de wereld van kolen, cokes, kunst en kultuur en kregen inzicht in de lange weg , die de kolen, vanuit het diepst van moeder aarde , aflegden naar de verbruiker.
Voor mij was het in deze wereld een beetje thuiskomen. Onze gids legde ons uit, dat de steen die zich tussen de kolen bevond, de zogenaamde Waschberge, uitgezeefd werd en zijn toepassing vond in de waterbouw.
Tijdens mijn arbeidzame leven, was ik voor de Ruhrkohle A.G. de importeur van de Waschberge in Nederland.
Na een heerlijke lunch in het culturele erfgoed Zollverein reden we richting de Baldeneysee.
Aan de Baldeneysee grenst het Grugapark, een groen gebied met botanische tuinen, een dierentuin en de Grugahalle alwaar concerten worden gegeven.
Op het terras van de Essen-Werdener Ruder-Club met het prachtige uitzicht over de Baldeneysee werden wij getrakteerd op overheerlijke hapjes en drankjes en op een vragenlijst met automerken waarvan de herkomst moest worden ingevuld.
Na vele gezellige uurtjes op dit terras en na deze zeer geslaagde dag, gingen we wederom richting hotel Bredeney.
Na de borrel werden in het restaurant heerlijke gerechten geserveerd.
In het begin heb ik aandacht besteed aan de fraai uitziende routeboeken.
Voor de navigators was het heel plezierig, dat de vragen in het routeboek vermeld werden op de momenten, dat de antwoorden gevonden konden worden.
Na een welverdiende nachtrust was de zondag, met al weer de laatste dag van onze driedaagse Ruhr-Toer, aangebroken.
Iedereen deed zich tegoed aan het heerlijke ontbijt.
Peter en José waren lichtelijk gespannen, hun Cadillac uit de jaren 50 rijdt op gas en er moest een Tankstelle waar ook gas te verkrijgen was, gevonden worden.
Dankzij enkele telefoontjes met de ANWB werd op ongeveer twee kilometer afstand van ons hotel een Tankstelle, met de mogelijkheid om gas te tanken, gevonden.
Het Bundesland Noordrijn Westfalen is met bijna 18 miljoen inwoners zeer dicht bevolkt en toch is de organisatie erin geslaagd een prachtige landelijke route uit te stippelen, die ons op deze zonnige zondagmorgen door het Neandertal van Essen naar Düsseldorf leidde.
De bestemming was de Oldtimer Remise, die zich bevindt in een historisch locomotief gebouw.
Op het met zon overgoten terras van de Remise werd koffie gedronken en daarna was iedereen vrij de oldtimers te aanschouwen.
Voor ons allen was voor de lunch een lange tafel gereserveerd waarbij we konden genieten van de pizza’s, de spaghetti carbonare, kalfsschnitzel, garnalen en inktvis.
Tot aan de grens was wederom een fraaie route uitgezet en vanaf de grens ging het regelrecht naar ons clublokaal De Donk in Duizel.
Hier vond de prijsuitreiking plaats en werden wij wederom getrakteerd op heerlijke hapjes.
Jan en Maria van Elderen moesten, wegens technische problemen aan hun auto, verstek laten gaan.
Wie waren de gelukkigen ?
De gelukkigen voor de eerste prijs, een miniatuur bekertje en twee lintjes, waren Cees en Therèse van Elderen.
De tweede prijs, twee miniatuur windmolentjes, ging naar Ton en Anita Jacobs en de derde prijs, ventieldoppen, werd uitgereikt aan Loet en Truke Meuwissen.
Het is traditie, dat er een poedelprijs bestaande uit een busje kruipolie en een pechprijs uitgereikt wordt.
De poedelprijs ging dit keer naar Machiel en Els Uyterlinde en Cissy Klemann kwam in aanmerking voor de pechprijs omdat zij naast een chauffeur zat, die het presteerde een wiellager naar de filistijnen te rijden.
Henry, Johannes en Stephaan spraken hun waardering uit voor Yvonne die een enorme bijdrage had geleverd bij de voorbereidingen van deze prachtige driedaagse Ruhr-Toer.
Harrie Verstappen bedankte, als afgevaardigde van het bestuur, Henry, Stephaan en Joannes voor het welslagen van deze driedaagse Ruhr-toer.
Eersel, oktober 2018
Rob Klemann